Links

Ik kom uit een links nest. Bij ons thuis was Den Uyl de held, vonden we de Yank een groter gevaar dan de Rus en waren er altijd discussies aan de eettafel. Ik schaamde me weleens als er vriendinnen kwamen eten en het ging weer daarover. Zag liever dat ze, zoals bij hun thuis, het gewoon over het onstuimige weer hadden gehad in plaats van over het politiek klimaat.

Toen ik eenmaal stemrecht had, was het vrij logisch om op de PSP te stemmen. Het waren de jaren 80. De bom kon elk moment vallen, kerncentrales moesten dicht en oorlogen bestonden slechts om de wapenindustrie in stand te houden. Pascifisme dus. We voelden ons wereldverbeteraars, de nieuwe hippies. We waren punk en new wave, keken Koot en Bie en heel veel VPRO.

Even ging het bij mij de andere kant op. De politiek werd steeds meer een ver van mijn bed show, niet inspirerend en veel te veel een witte boorden ding. Dus liet ik mij één keer verleiden door de blauwe ogen van Pim. Daar had ik binnen een maand al enorm spijt van en stemde de keer erna extra links.

En ging weer vrolijk verder met links zijn. Ik kijk het liefst DWDD of iets anders op NPO, lees de Volkskrant en luister Spijkers met koppen en voel me daar al jaren heel goed bij. Maar nu ineens lijkt er iets veranderd. Al die dingen die ik doe en vind, blijken verkeerd te zijn. Alles is ineens de schuld van links. Heerlijk weer in februari, dus waar hebben we het over?

Dus ben ik ineens in verwarring. Is alles wat ik lees en kijk dan juist het fake news? Ben ik geïndoctrineerd? Heb ik mij teveel laat inspireren door mijn shag rokende leraar Nederlands? Heb ik mij laten verleiden door de klimaatspijbelaars? Moet mijn gaskraan niet dicht maar juist open? Ik heb daar eens goed over nagedacht maar weet toch echt zeker dat ik het bij het rechte linkse eind heb.

En eigenlijk is het ook weleens lekker om overal de schuld van te krijgen. Jarenlang was het allemaal de schuld van de moslims en het werd een keer tijd dat iemand die last met ze wilden delen. Al jaren zijn een paar van mijn beste vriendinnen van niet westerse allochtone afkomst en dit geheel tot wederzijds genoegen.

Ik kijk nu al weer uit naar de eerstvolgende Iftar, maak ik Hachee en zij Couscous en zullen we deze schuldvraag eens uitgebreid bespreken bij het vallen van de avond.