Voor iemand die nooit in een kerk kwam, kom ik er de laatste tijd opvallend vaak. Bij mij thuis deden we niet aan God, behalve vloeken, dat mocht wel. Mijn vader kwam uit een streng gereformeerd gezin en was daar zo klaar mee, dat iedere vorm van geloof uit ons huis werd verbannen. Zelfs mijn lievelingsserie kijken mocht ik niet. “Het kleine huis op de prairie”, dat was van de EO en die was verboden. Ik ging uiteraard naar een openbare school en de godsdienstles volgen was niet nodig. Kerken waren helemaal uit den boze, ook niet voor culturele bedoelingen tijdens de vakantie. De laatste 3 jaar heb ik een kerk nog nooit zo vaak van binnen gezien. Dat is de schuld van de verkering: die moet daar nog wel eens zingen. Meestal iets met Bach en ik moet zeggen: dat doet ie leuk!
Voor iemand die alle nummers van Bowie uit haar hoofd kent en nog nooit een aria van Bach had gehoord ben ik ineens bijna een expert. Ik weet wat een dissonant is en ken tenminste één van de zes motetten. Ik heb de Mattheüs gezien en heb nu zelfs een lievelingsaria! Die gewoon in mijn playlist staat op Spotify, tussen al die nummers van Bowie. En nee, dat is niet die ene die iedereen noemt, maar die andere. Voor een ieder die over een jaar of 30 op mijn begrafenis komt: ik zorg dat die gedraaid wordt na Heroes.
Voor iemand die Kooren van haar achternaam heet en altijd arrogant dacht dat als het over koren ging, ze mij bedoelden. Heb ik inmiddels wel begrepen, dat het zingen in een koor en vooral ook het dirigeren ervan, een kunstvorm op zich is en helemaal niets met mijn achternaam te maken heeft.
Voor iemand die een jaar of drie geleden tot muze werd benoemd, draag ik deze benoeming waardig. Ik zit tegenwoordig in volle aanbidding en adoratie vooraan in de kerk als de verkering een aardig moppie staat te zingen. Ik glimlach lieftallig als er een term valt die ik niet begrijp en google dit later stiekem op het toilet. Daarbij doe ik natuurlijk iedere keer iets leuks aan, waar de aanwezige alten niet van terug hebben. Dus vraag ik mij inmiddels af of er ook een concours is voor mensen zoals ik, die niets met kerken en Bach hadden, maar dat nu best wel leuk doen.
Kooren op de molen 