
Een glas witte wijn is drie punten. Per dag mag je totaal 18 punten. Nou geloof me, die hele fles is dus geen optie meer. Uit nieuwsgierigheid heb ik opgezocht hoeveel punten een stuk appeltaart kost. Dat zijn er 20 en dat is dan zonder de slagroom. Die laat ik dus voorlopig even staan.
Ja, u leest het goed, ze is weer eens op dieet. Inmiddels kan ik me wel een expert noemen. Er is geen dieet dat ik nog niet heb geprobeerd. Zo was ik ooit besties met Sonja, hongerde ik mij uit met een of andere sapkuur. Het brooddieet, het alles juist weer zonder brood dieet en het kan-mij-het-schelen-ik-vreet-gewoon-alles-dieet. Die laatste werkt zeker niet kan ik u verzekeren.
Het allerbeste dieet is een scheiding, maar goed, dat doe je hooguit één keer in je leven. Tinder werkt trouwens ook best goed tegen overtollige kilo’s, maar dat vindt de verkering dan weer niet zo’n goed idee.
Dus tel ik nu punten. Nou is rekenen nooit mijn sterkste punt. Meestal cijfer ik in mijn voordeel. Maar daar is een app voor. En ik hou van apps, dus dat treft. Er zijn zelfs punten te verdienen, met water drinken bijvoorbeeld, helaas niet met wijn drinken. En is er voedsel dat nul punten kost. Nee, dat zijn niet chocola of chips, maar ei en avocado.
En natuurlijk is het zo, dat je er je beter bij voelt. Meer energie, beter slapen en van die dingen. Het gevaar bestaat dat je daar dan weer in doorslaat en zit je ineens buiten in een ijskoud bad te roepen dat het voelt als vakantie. Nou zie ik dat niet zo snel gebeuren. Ik ken mezelf en alle goede voornemens ten spijt zal het wel weer ergens mis gaan.
Hoe dit avontuur afloopt? Wie zal het zeggen. Óf ik word eindelijk die skinny-bitch. óf u ziet mij binnenkort gewoon weer op een terras met een Gin-Tonic (7 punten), een portie bitterballen (12 punten) en een schaaltje borrelnoten (6 punten). Als ik eerlijk ben klinkt dat laatste meer aannemelijk, maar voor nu zet ik nog even dapper door.