Even uit de wolk

Ik ontmoette laatst een zwerver. Hij was heel vrolijk en ik dacht die gaat vast geld vragen. Maar dat deed hij dus niet.
‘Koud he?’ zie hij. Ik knikte bevestigend. Het was namelijk echt heel koud.
‘Weet je hoe dat komt?’ vroeg hij me.
‘Euh ja, het is winter!’ antwoordde ik,
‘Nee!’ riep hij uit, ‘dat is omdat de mensen zo slecht denken over elkaar! Let maar op als ze beter gaan denken wordt het weer warm.’

Ik ging laatst naar een musical. Niet echt mijn ding, maar we kennen iemand die daaraan meedoet en dat moesten we zien. Bij binnenkomst viel me al meteen op, dat we ons in een totaal andere wereld bevonden. Qua leeftijd viel ik niet echt uit de toon. Verder wel. De meeste vrouwen hadden een net iets te strakke jurk aan van een niet nader te benoemen, bewerkte stof. Ook hadden ze allemaal kort haar, dat je denkt: is dat om te verbergen dat ze eigenlijk mooi lang haar hebben en mag de buitenwereld dat dan niet zien? En, zo vroeg ik mij af: is dat korte haar wel hun eigen keuze of beslist iemand anders daarover. Tja, dat weet je niet en daar hoor je nooit iemand over.

Tijdens de voorstelling werd gezongen, gedanst en er werden grappen gemaakt. Wij konden er niet echt om lachen. De hele zaal lag dubbel. Wij bevonden ons duidelijk in een hele andere bubbel. Een wereld waar mensen op een hele andere wolk leven. Wij vonden het stom en begrepen echt niet waarom mensen hier geld aan uit geven?

‘Wat een geweldige avond, dat nemen ze ons nooit meer af!’, hoorde ik een vrouw, met kort haar en een te strakke jurk, achter me zeggen bij het naar buiten gaan.

De zwerver had gelijk, er is geen reden om slecht over een ander te denken, ieder zijn eigen wolk. Soms is het goed om even uit de wolk te zijn, dan kun je er iets van vinden en dat is verder prima. Geen enkele reden om daar slecht over te denken. Dat zouden meer mensen moeten doen. En heel gek, het was meteen een stuk minder koud buiten.